Lichamelijke problemen hebben een structurele of een functionele oorzaak. Bij
een structurele oorzaak is er een defect in een onderdeel van het lichaam en
deze kan wellicht door een chirurg verholpen worden (b.v. een botbreuk, peesscheur,
artrose, e.d.) Bij een functionele oorzaak is de structuur van het lichaam grotendeels
in tact gebleven, maar functioneren onderdelen niet goed met elkaar. Het samenspel
van onderdelen of van de ’machine’ waarmee het menselijk lichaam
vergeleken wordt, is als het ware ontspoord. De manueel behandelaar is er in
getraind een goed functioneel lichamelijk onderzoek te doen en slaagt er vaak
in de oorzaak van het euvel te vinden. (zie ook : filosofie)
Als er een blokkering in het lichaam wordt aangegeven, gaat dit meestal gepaard
met verschijnselen van pijn, stijfheid, functieverlies, verhoogde spanning en
(spier)verkortingen.
Doelstelling van de manuele behandeling is:
De functiestoornissen van het lichaam (restricties) op te heffen, door toepassing
van specifieke manuele handgrepen, die een bijdrage leveren aan en het lichaam
uitnodigen tot het herstel van die functies.
Contra-indicaties voor een manuele behandeling (therapie) zijn:
Absolute contra-indicaties (beslist nooit zonder overleg!):
- koorts; ontstekingen, meningitis
- botbreuken; fissuren en fracturen
- kwaadaardige gezwellen en uitzaaiingen
- circulatiestoornissen, aneurysma, bloeding
- botontkalking; osteoporose
- acute letsels in de schedel; CVA, acute stroke: niet in de eerste 8 weken
Relatieve contra-indicaties (alleen onder bepaalde omstandigheden):
- een te hoge actualiteit van de aandoening (b.v. door te veel pijn of zwelling)
- zwangerschap
- sterke psychische weerstanden (b.v. te veel angst)
Methode van onderzoek
Naast het afnemen van de anamnese (voorgeschiedenis / evaluatie) en observatie
zal er altijd een onderzoek plaatsvinden voor elke behandeling.
Bij het onderzoek gaat het om twee mogelijkheden: het actieve en het passieve
onderzoek.
Het actieve onderzoek wordt uitgevoerd door de persoon zelf, zonder hulp van
de behandelaar. Bij deze vorm kan de persoon zelf aangeven wat hij kan en tot
hoever de bewegingen mogelijk zijn.
Bij het passieve onderzoek wordt door de behandelaar uitgevoerd en is de persoon
niet direct actief tijdens het onderzoek.
Bij de verschillende therapieën zijn verschillende onderzoeksmethoden mogelijk.
In alle gevallen gaat het om inspectie, vergelijken van verschillen in het lichaam
en het opzoeken van remmingen; de zgn. blokkades. Meer specifieke diagnose technieken
en onderzoekmethoden zijn: verschillen in het Craniosacraal Ritme; Fasciale
trek/vergelijding, de zgn. Arcing, General Listening en de Local Listening,
welke uitgevoerd worden door de handen op verschillende plaatsen op het lichaam
te leggen en verschillen te voelen in bewegingsuitslagen en/of drukverschillen
en (fasciale) trek.
Therapeutisch handelen in de manuele benadering
De therapie van een (de)blokkering bestaat uit “manipulatie”: het
doen plaatsvinden van een beweging. Uiteraard dient de uitslag van de beweging
plaats te vinden binnen de speelruimte die het lichaam biedt (tussen botstukken,
bij gewrichten, organen etc.).
Dit gebeurd via de manuele technieken (door te masseren, door gebruik van een
lichte druk of het volgen van de trek, door het behandelen van bindweefselspanningen
in het hele lichaam, door het op gang brengen van vloeistofstromen en het herstellen
van bewegingsuitslagen) welke een verandering laten zien van het spanningspatroon
in de spieren, de botten, de zenuwen, het Craniosacrale systeem, de organen
en het (bind)weefsel.
De manipulaties kunnen bij de voorliggende therapievormen zelfs van (zeer) lichte
aard zijn, soms nauwelijks merkbaar voor de persoon die het ondergaat.
Er wordt een genezingsproces in gang gezet wat gebruik maakt van het lichaamseigen
correctiemechanisme. Een verbeterde functie is het gevolg. Na een geslaagde
manuele behandeling behoort de eerder gevonden functiestoornis verdwenen te
zijn. Aangezien er regelmatig meerdere en/of complexe blokkeringen zijn en de
belangrijkste (onderliggende) sleutelblokkering soms niet direct duidelijk is,
kunnen meerdere behandelingen noodzakelijk zijn. (Vergelijk het in dat geval
met het pellen van een ui of bloembol)